خوانشی نو در آئینه حوزوی

ناصر قیلاوی زاده

خوانشی نو در آئینه حوزوی

ناصر قیلاوی زاده

بسم الله الرحمن الرحیم

دعای روز ششم

اللَّهُمَّ لا تَخْذُلنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعصِیَتِکَ، 

خدایا! مرا در این روز به واسطه ارتکاب گناه خوار مساز

وَ لاتَضرِبنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ،                               

و با تازیانه قهرت کیفر مکن

وَ زَحْزِحنی فیهِ مِن موُجِبات سَخَطِکَ،                    

و از موجبات خشم و غضبت دور گردان،

بِمَنِّکَ وَ اَیادیکَ یا مُنتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَ              

به حق احسان و نعمتهای بیشمار تو به خلق ای منتهی آرزوی مشتاقان.

 

1.   1.  در این روز از خدای کریم می خواهیم ما را مخذول نکند. کلمه مخذول از ریشه (خ ذ ل) به معنای یاری نرساند و ترک کمک از کسی که انتظار یاری رساندن و کمک او می رود. این کلمه در قرآن بارها بکار رفته است.

إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُمْ‏ فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِه‏[1]

اگر خدا ناصر شما باشد هیچ کسی بر شما غلبه نخواهد کرد و اگر خدا شما را رها کند چه کسی بعد از آن می تواند شما را کمک کند؟!

 وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلْإِنْسانِ‏ خَذُولا[2]

شیطان همواره انسان را رها ساخته و یاری نمی کند

معنا بسیار زیبا شد، از خدای عالم می خواهیم که در این روز بخاطر معصیت هایی که انجام داده ایم ما را رها نکند؛ می دانیم که گناه کاریم و حق خدا را رعایت نکرده ایم اما این را هم می دانیم که خدای متعال پناه بی پناهان است.

نکته ای را در اینجا باید تذکر داد؛

خدای کریم به واسطه لطف و کرامت بر بندگان و مخلوقاتش پس از توبه و استغفار حقیقی، بندگانش را رها نخواهد کرد؛ اما نباید فراموش کنیم که هر معصیت لکه ای سیاه بر تار و پود سپید نفس است.

رفع عذاب و غضب الهی مساله ای است، دوری از خدا و فرصتی هم که از دست داده ایم مسئله دیگریست.

یکی از ابزارها و وسوسه های دائمی شیطان برای نفس مومنین، همین وعده دادن به لطف و کرم خدای تبارک و تعالی است؛ قطعا غفران و پرده پوشی الله و خدای عالم، شامل حال بندگان خواهد شد، اما اگر در حال گناه بمیریم چه؟! اگر این وعده ها باعث کفر ما بشود چه؟! برنامه شیطان و تدبیر او رفته رفته ما را از حال اتکا به کرم الهی به حال پرده دری و بی تفاوتی خواهند کشاند.

پس باید به دستور قرآن عمل کنیم و حتی یک قدم هم با شیطان همراه نشویم.

وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ‏ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ [3]

بندگان مومن به خدا در قدم اول هیچگاه قصد انجام چندین گناه با هم نمی کنند و با خود می اندیشند:

 این بار و فقط یکبار انجام می دهم و تمام می شود اما خدای متعال تحذیر می دهد که حتی به قصد یکبار انجام دادن هم با شیطان همراه نشوید، چرا که او شما را غوطه ور در گناه رها می کند.


2.  2. در این فقره از خدا می خواهیم که بابت معاصی که انجام داده ایم ما را به شلاق نقمت خود تنبیه نکند.

اما نقمت یعنی چه؟! نقمت خدا چیست؟!

در حدیث است که امام صادق (ع) نقل کرده که فرمود: محرم وقتى صیدى را بکشد جزایى به گردنش مى‏آید که باید آن را به مسکینان تصدق دهد، و اما اگر بار دوم چنین کند کفاره‏اى بر او نیست، و خداوند از او انتقام مى‏ستاند،

 و مقصود از انتقام همان نقمت‏ و عذاب آخرت است‏.[4]

 

نقمت در لغت به معنای انکار و فراموشی گفته شده است[5] اگر گفته می شود خدا انتقام میگیرد، یعنی خدای متعال بوسیله عذاب و سختی هایی که به بشر می دهد باعث فراموشی و رفع آن لکه سیاه از لوح نفس انسان می شود.

هیچگاه نباید عذاب را ظلم پنداشت، بلکه عذاب و سختی هایی که برای انسان وجود دارند صرفا برای پاک و طاهر شدن انسان قرار گرفته اند.

همچون فرد مریضی که به مواد مخدر اعتیاد دارد، این فرد باید از خویش انتقام بگیرد، انتقام گرفتن وی این چنین اس که باید آنقدر به خود سختی بدهد تا پاک و طاهر بشود.

حالا که ما از خدای می خواهیم {لاتَضرِبنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ} یعنی اینکه ما را پاک بنما اما نه با عذاب آخرت و سختی های جهنم بلکه ما را در همین دنیا و با سختی های دنیا پاک بگردان...

3.   3. خدایا مرا از موجبات و علت و آنچیزی که باعث سخط و خشم و غضب توست دور بگردان.

مضمون این دعا باعث می شود که اگر سند هم نداشته باشد صحتش مورد اطمینان باشد؛

 

ثواب و عقاب

برخی گمان می کنند که ثواب و عقاب همانند جایزه هایی است که در مقابل یک کار خوب به یک دونده و یا مسابقه دهنده می دهیم، اما این تصویر کاملا غلط می باشد. ثواب و عقاب اثر مستقیم عمل ماست، یعنی اگر دروغ میگویم همین دروغ گفتن باعث آتش شدن نفس ما می شود، اگر صدقه می دهیم، اگر به کسی کمک می کنیم، همین صدقه دادن و کمک کردن باعث ساخته شدن بهشتی زیبا و مملو از نعمت برای ما خواهد شد نه اینکه در مقابل کاری که کرده ایم به ما چیزی داده شود.

در اصطلاح اهل علم باید گفت که ثواب و عقاب اثر تکوینی خود عمل است نه اثر تشریعی و قراردادی عمل انسان ها

حال دوباره به مضمون دعا بر میگردیم، از خدا می خواهیم که ما را از علت غضب خود، یعنی گناه ، یعنی بدی، یعنی فسق دور بکند، چرا که این عمل ماست که غصب الهی یا همان عذاب را در پی دارد و اینها دو مسئله جدا از هم نیستند.

 

4.   4.  از ابتدای دعا نگران خذلان از جانب خدا بودیم، اکنون که پایان دعاست، از معبود خویش می خواهیم که به لطف بی نهایتی که به ما دارد ما را نصرت دهد و ما را رها نکند تا مخذول دو دنیا نشویم، چرا که بخوبی می دانیم اگر خدا دست کسی را نگیرد هیچکس نمی تواند کمک بکند

یا رب نظر تو بر نگردد...



[1] سوره آل عمران آیه 3

[2] سوره فرقان آیه 29

[3] سوره انعام آیه 142

[4] تهذیب شیخ طوسی، به نقل از المیزان علامه طباطبایی ج6ص213

[5] مفردات راغب

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی