بسم الله الرحمن الرحیم
دعای روز هشتم
اللَّهُمَّ ارْزُقْنی فیهِ رَحمَةَ الأَیْتامِ وَ اِطعامَ الطَّعام،ِ
خداوندا! در این روز مرا توفیق ترحم به یتیمان و اطعام به گرسنگان
وَاِفْشاءَ السلام و َصُحْبَةَ الکِرامِ،
و انتشار سلام بین مسلمانان و مصاحبت نیکان نصیب فرما
بِطَوْلِکَ یا مَلْجَاَ الأمِلینَ.
به حق انعامت ای پناه آرزومندان عالم!
1.
در فراز اول این دعا می خوانیم: ( اللهمّ ارْزُقنی فیهِ رحْمَةَ
الأیتامِ) خدایا مهرورزی به
ایتام را به من عطا کن.
رحمت و مهربانی که خدای متعال
در دل مادر و پدر نسبت به فرزند قرار داده است قابل وصف نیست. هیچگاه نمی توان
محبت فرزندی را از دل مادر بیرون کرد حتی زمانی که مادر از دست فرزند ناراحت است
بازهم قبلش مالامال از محبت به فرزند است.
کودکانی که از نعمت شفقت و مهربانی مادر و پدر محروم هستند را نظام اسلامی بدون بها رها نکرده است. خدای متعال بر عهده مومنین گذارده تا به ایتام محبت و ترحم داشته باشند.
در روایتی معصوم علیه السلام می فرمایند: دستی که بر سر یتیم از سر ترحم کشیده بشود به اندازه موهایی که از زیر دست فرد گذر می کند برای وی ثواب می نویسند.
امیر مؤمنان علی(ع) در وصیت خویش به امام حسن(ع) فرمود:« الله الله مراقب یتیمان باشید مبادا یک روز گرسنه و یک روز سیر باشند.»
البته نباید تصور شود که یتیمی باعث شکست و علت ناکامی است چرا که اشرف مخلوقات و کامل ترین انسان روی زمین یعنی محمد مصطفی یتیم بزرگ شدند، بزرگترین مرد قرن معاصر حضرت امام خمینی یتیم بزرگ شدند و این خود نشان می دهد که یتیمی علت عدم موفقیت نیست.
پس خدای متعال در این فقره مسلمین را به مسئله مهم سرکشی به ایتام رهنمون می کند.
اطعام طعام معنای واضحی دارد فقط یک نکته بسیار مهم اینجا به نظر می رسد،
غذا نیروی محرک و قوت حرکت بدن است پس باید جای خود رانگه دارد. متاسفانه با سبک زندگی غربی که غلبه نسبی هم پیدا کرده غذا خوردن و صرفا لذت بردن جای خود را با غذای سالم و طبیعی که وظیفه اش تامین نیروی بدن است عوض کرده است و باعث پدید آمدن انواع و اقسام امراض شده است.
دستور اهل بیت در مورد غذا این است که تغذیه صرفا باید جنبه ابزاری داشته باشد نه اینکه خود هدف قرار بگیرد و باعث فشلی و ضعف در انجام اعمال قرار بگیرد.
2. سلام کردن از سنت هایی است که بواسطه پیامبر اسلام نشر یافت. نقل است که هیچگاه نتوانستند بر پیامبر در سلام کردن سبقت بگیرند. سلام از ماده (س ل م) می آید به معنای دوستی و در امان بودن، این هم جلوه ای از جلوه های رحمت بودن پیامبر اسلام است. در این روز ما از خدا می خواهیم که به روش و منش پیامبر در سلام کردن زبانی و واقعی و عملی متمسک باشیم.
مصاحبت نیکان از دیگر صفاتی این است که در این روز از خدای متعال طلب می کنیم.
داستانی نقل می کنند از دلقک فرعون. می گویند او روزی چند بار به تمسخر موسی نبی می پرداخت و این باعث خنده فرعونیان می شد. روایت شده که دیدند که این دلقک مورد رحمت الهی قرار گرفته است وقتی علت را جویانه شدند دیدند که بخاطر شدت تشابه به موسی نبی و خو گرفتن به روش و منش این نبی الهی مورد غفران خدا قرار گرفته است.
مصاحبت با هرکسی باعث رنگ گرفتن از او می شود. لذا در ادعیه و روایات بسیار داریم که مراقب اطرافیان خویش باشید که مانند آنها می شوید. در دعای ابوحمزه داریم که امام سجاد می فرماید:
((او لعلک رایتنی الف مجالس البطالین فبینی و بینهم خلیتنی)) یعنی انس و الفت با بطالین در زندگی روزمره باعث می شود که انسان در قیامت و در خلق و خو هم با آنان همراه باشید و این چیزی است که از آن به شدت ما را پرهیز داده اند.
به عکس سفارش به دیدار علما و صلحا داده اند. سفارش به زیارت خانه عالم کرده اند. سفارش به زیارت قبور شهدا کرده اند چرا که باعث بیداری نفس می شود.
3. در انتهای دعا خدا را به کرم و نعمتش قسم می دهیم که این خلق حسنه را که همچون آرزو است بر ما برآورده نماید.
