بسم الله الرحمن الرحیم
و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا...
هر چه شناخت نسبت به جامعه عمیق تر می شود، انسان به عمق معارف اجتماعی اسلام، مومن تر می شود
به برکت این ماه، ماه بهار قرآن، انس بیشتری با معجزه باقی پیامبر اسلام، این نعمت بی بدیل الهی... حاصل می شود، معدن علمی که چون نار موسی هر چه از آن مستفیض شوی فزونی می یابد..
پراکنده گویی نمی کنم، آیه را هم به سبک مراسمات صبحگاه به نحو تشریفاتی ذکر نکردم.
فلسفه خلقت انسان و نزول شرایع آسمانی، برای انسانِ در خلوت نیست(بخوانید دین داری فردی)، خدای متعال دستوراتش برای اجرای عمومی و فراگیر شدن نازل شده است(تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر)، آری از فرد شروع می شود ولی هدف نهایی جامعه است، دستور، چنگ زدن به حبل الله است؛ اما در انتها می فرماید: جمیعا
اندکی تامل!!
آیا امیرالمومنین پس از غصب خلافت نمی توانست به گوشه از مملکت اسلامی رفته و حکومت منظور نظر خود را تاسیس کند؟
می تواند اما آنچه خدا می خواهد همراه کردن مردم و وحدت امت اسلامی است وگرنه علی به تنهایی مسیری را برود که فضلی نیست...
امام رضا (ع) می فرماید:
إنَّما جُعِلَ یَومُ الفِطرِ العِیدَ لِیَکونَ لِلمُسلِمینَ مُجتَمَعا یَجتَمِعُونَ فیهِ و یَبرُزونَ لِلّهِ فَیُمَجِّدُونَهُ عَلى ما مَنَّ عَلَیهِم فَیَکُونُ یَوْمَ عِیدٍ وَ یَوْمَ اجْتِمَاعٍ وَ ....فَأَحَبَّ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَکُونَ لَهُمْ فِی ذَلِکَ مَجْمَعٌ یَحْمَدُونَهُ فِیهِ وَ یُقَدِّسُونَهُ...
عجیب است! نماز که ارتباط بشر با خداست و بنا بر ارتباط قلوب بندگان با خالق واحد است، خدای متعال افضلش را در جماعت قرار می دهد...
گاهی اوقات از خود نماز کوتاه می کند و بجای آن سخنرانی -آنهم از نوع سیاسی اش- قرار می دهد...
ماه رمضان پس از یک ماه بندگی و ریاضت کشیدن برای مسلمین عید قرار می دهد، عیدی که فلسفه اش نشان دادن مجد و عظمت و عزت مسلمین است...
و اعتصموا به حبل الله جمیعا...
حبل الله الولایه
پ.ن: ترجمه روایت امام رضا (ع):
روز فطر را بدان جهت عید کرده اند که مجتمع مسلمانان باشد و مسلمانان در این روز اجتماع کنند و از شهر خارج شده و بصورت دسته جمعی به صحرا روند و خداوند را بپاس آنکه بر ایشان منّت گذارده به بزرگی یاد کنند. پس روز عید قرار داده شد و روز اجتماع و گرد آمدن مسلمین که یک دیگر را ببینند، و از احوال یک دیگر باخبر باشند و ... پس خداوند عزّ و جلّ خواست که در آن برای مسلمانان مجمعی باشد که آنان گرد هم آیند و خدا را حمد کنند و تقدیس نمایند.
