بسم الله الرحمن الرحیم
شب گذشته جناب آقای رئیس جمهور مصاحبه تلویزیونی داشتند. ایشان در زمینه های مختلف صحبت کردند که ان شاء الله مفید بوده است. هم ایشان در ضمن بیان نکاتی پیرامون سیاست خارجی دولت، اظهار نظری داشتند که متن آن را همان گونه که پایگاه اطلاع رسانی دولت منتشر کرده است بیان می کنیم: «دکتر روحانی با تاکید بر اینکه خوشبینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا نداشته و باید در این مسیر واقعبین باشیم، افزود: با شناختی که از دنیا دارم، نسبت به مذاکرات بدبین نیستم، اما دستیابی به توافق نهایی در پایان شش ماه، وابسته به این است که طرف مقابل آماده تعامل صحیح باشد».[1]
این صحبت رئیس جمهور در حالی است که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در نظری معقول و شایسته با اشاره به سخنان خود در ابتدای سال 92 می فرمایند:« تصور برخی دولتمردان دولت قبلی و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته ای، با امریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درخصوص موضوع هسته ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تاکید کردم که خوشبین نیستم. »[2]
علت معقول و شایسته بودن هم با اندک تاملی واضح می شود. جناب آقای روحانی اگر در راه حفظ اسلام و این نظام که خون جوانان و بزرگانی همچون شهید مطهری، بهشتی و... پای آن ریخته شده است صادق هستید، کمی تامل کنید. در مقابل شما دشمن است نه دوست، نه کسی که در رابطه اش با شما لابشرط از دشمنی باشد بلکه دشمن است و به اصطلاح طلبه ها در عناد و کینه هم به شرط شی است، دشمنی که سالیان سال برنامه ریزی می کند تا ضربه بزند و همین مسئله کافی است که ادعای صداقت آنها را با بدبینی نگاه کنید و بدانید:«وَ لَنْ تَرْضى عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لَا النَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم»[3]. آقای روحانی مذاکراتی را که دشمن از آن اظهار برد بکند باید با دیده ی تردید نگریست و به بیان آیت الله جوادی(زید عزه) پس از دست دادن با آنها باید انگشتان خود را بشمرید؛ إن کنتَ صادقاً فی رایِک؟!
دکتر روحانی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا هنوز هم نسبت به تعاملات داخلی در کشور خوشبین هستید می گوید:« من هنوز هم خوشبین هستم، چرا که ملت ما ملت بسیار بزرگ و فهیمی است، افزود: در ابتدا باید بپذیریم که جناحها و احزاب مختلفی در کشور حضور دارند و نظرات آنها نظرات مختلفی است که این اشکالی هم ندارد؛ چرا که باید نظرات مختلف را تحمل کرده و آستانه تحمل خود را بالا برده و نباید به خاطر یک مسئله جزئی روبروی هم قرار بگیریم.»[4]
عزیزی می گفت برای ما عجیب بود که مردم زمانه پیامبر بشنوند کسی راجع به رسول اکرم(ص) بگوید:«إن الرجل لیهجر» و پاسخ درخور این توهین به اون ندهند! اتفاقا همین فرد، ریاست را هم تا چندی بعد خود یا اطرافیانش بعهده بگیرند. اما با دقت در مشی علمای یهود صدر اسلام؛ یکی از مهمترین کارهای آنها را جدل علمی با پیامبر دیدیم که ثمره اش شکسته شدن حیثیت عصمت علمی نبی مکرم اسلام در نزد مردم و امکان به چالش کشیدن ایشان شد. آری همین سیر است که حدیث قرطاس هم می آید و اتفاقی نمی افتد.
جان کلام اینکه آقای رئیس جمهور؛ بالاخره خوش بینی و بدبینی در عالم سیاست هست یا نیست؟ چگونه می شود از طرفی ادعای واقع بینی و تضاد آن با خوش بین و بدبین بودن کرد و از طرف دیگر به مذاکرات بدبین نبود؟ مگر نه بنا بر واقع بینی است، پس خوش بینی در تعامل قوا و سیاست داخلی معنایش چیست؟
به شما پاسخ می دهیم که این بیان ناشی از سبق لسان نیست. ایشان و مشاورانشان به خوبی می دانند که خوش بینی و بدبینی نشانگر تحلیل از آینده است و منافی واقع بینی نیست. جناب دکتر ما خیلی سعی می کنیم که به شما بدبین نباشیم و صبحت شما را عادی و اظهار نظری ساده تلقی کنیم اما ما همیشه می دانیم که شما کسی هستید که باعث تعطیلی روند صنعت هسته ای کشور در سال های پیش و کند شدن سرعت این مسیر در این زمانید. ما می دانیم که شما اگر بازهم بتوانید حساس ترین صنعتی را که باعث رعب و دلهره دشمنانمان است را به تسکین قلوب آنان تبدیل می کنید و تا حد توان از ارائه اطلاعات از دارایی هایمان به دشمنانمان دریغ ندارید. پس مناسب است بگونه ای باشید که حرف زدن شما باعث بدبینی به شما نشود چرا که هنوز هم یهود در کمین آل رسول(ص) است...
[1] پایگاه اطلاع رسانی دولت
[2] دوشنبه 28/11/1392در دیدار با مردم تبریز و آذربایجان شرقی
[3] سوره بقره آیه 120
[4] پایگاه اطلاع رسانی دولت
دریافت
